รักที่ไม่ควรเกิด ยิ่งห้ามใจยิ่งไม่ฟัง
ยิ่งรักเธอขึ้นทุกวัน ทั้งที่รู้ต้องเสียใจ
ไม่ควรจะรู้สึก แต่ยิ่งใกล้ยิ่งหวั่นไหว
อยากหนีเธอเท่าไหร่ ได้แต่วนมาที่เดิม
มันช่างหอมหวาน โหดร้าย
ล่อให้ฉันจมลึกลงไป
ตกอยู่ในห้วงความรัก ถอนตัวไม่ไหว
ดั่งขวากหนามที่ฝังลึกลงในใจ
ยิ่งรัก ยิ่งจมลงไป
เจ็บเท่าไร หัวใจยังโหยหา
เหมือนยาพิษที่แสนหอมหวาน
ยิ่งใจอยากถอน ยิ่งต้องการ
สุดท้ายก็แพ้ให้เธอทุกที
รู้ว่าไม่ควรสัมผัส แต่ใกล้เกินจะทนไหว
ต้านทานเธอไม่ได้
เหมือนบินเข้ากองไฟ
เหมือนเชือกที่พันธนาการ รัดฉันไว้ไม่ให้ห่าง
หนีเท่าไหร่ ยิ่งรั้งไว้แน่นกว่า
พิษที่ควรจะขมปาก
หวานจนฉันแทบไม่อาจถอนพิษรักที่ฝังใจ
มันช่างหอมหวาน โหดร้าย
ล่อให้ฉันจมลึกลงไป
ตกอยู่ในห้วงความรัก ถอนตัวไม่ไหว
ดั่งขวากหนามที่ฝังลึกลงในใจ
ยิ่งรัก ยิ่งจมลงไป
เจ็บเท่าไร หัวใจยังโหยหา
เหมือนยาพิษที่แสนหอมหวาน
ยิ่งใจอยากถอน ยิ่งต้องการ
สุดท้ายก็แพ้ให้เธอทุกที
ดั่งขวากหนามที่ฝังลึกลงในหัวใจ
ยิ่งรัก ยิ่งจมลงไป
เจ็บเท่าไร หัวใจยังโหยหา
เหมือนยาพิษที่แสนหอมหวาน
ยิ่งใจอยากถอน ยิ่งต้องการ
สุดท้ายก็แพ้ให้เธอทุกที
ยิ่งใจอยากถอน ยิ่งต้องการ
สุดท้ายก็แพ้ให้เธอ...
