มาเด้อขวัญเอ้ย..ขวัญไปลี้อยู่ไส
เขากำลังสิป้อนไข่กันแล้ว ให้ฟ้าวคืนมา
ขวัญไปอยู่ท่งหม่นดงอยู่กองเฟือง
ขวัญเจ้าไปอยู่เมืองหลบลี้หนีหน้า
ให้มาเบิงมาเห็นกับตา
ว่าเป็นย้อนหยัง เจ้าจั่งทิ่มไป
อ้ายมันทุกข์มันยาก
บ่สมฮักเจ้าดอกนาง
อ้ายคงบ่มีทางสิพาเจ้าไปฮอดฝัน
แค่มื้อนึงเจ้าเคยอยู่ค้างกันท้อนั้นกะบุญหัว..
มาเด้อขวัญอ้าย
ขวัญไปลี้อยู่ไสให้ฟ้าวคืนมา
มาเบิ่งให้เห็นกับตา
ว่าเขากับเจ้าสมกันป่านได๋
เขาเอิ้นขวัญเจ้าบ่าวเจ้าสาว
มันเจ็บคือมีดกรีดใจ
ให้เป็นคู่แก้วให้ฮักกันหลายๆ
ขวัญอ้ายมาเด้อ...
กะจักสิลืมง่ายบ่น้อหล่า
ช่วงเวลาที่อ้ายมีเธอ
เข้าใจกันแหน่เด้อ
ขั้นอ้ายเผลอคึดฮอดจนอยากโทรหา
แต่ก็บ่ต้องห่วงดอกเด้อคนดี
ขอแค่ให้เจ้ามีความสุขก็พอแล้วล่ะ
ได้มาเบิ่งได้เห็นกับตาเข้าใจแล้วว่า
เป็นหยังเจ้าจั่งทิ่มไป
อ้ายมันทุกข์มันยาก
บ่สมฮักเจ้าดอกนาง
อ้ายคงบ่มีทางสิพาเจ้าไปฮอดฝัน
แค่มื้อนึงที่เคยอยู่ค้างกันท้อนั้นกะบุญหัว..
มาเด้อขวัญอ้าย
ขวัญไปลี้อยู่ไสให้ฟ้าวคืนมา
มาเบิ่งให้เห็นกับตา
ว่าเขากับเจ้าสมกันป่านได๋
เขาเอิ้นขวัญเจ้าบ่าวเจ้าสาว
มันเจ็บคือมีดกรีดใจ
ให้เป็นคู่แก้วให้ฮักกันหลายๆ
โอ....
มาเด้อขวัญอ้าย
ขวัญไปลี้อยู่ไสให้ฟ้าวคืนมา
มาเบิ่งให้เห็นกับตา
ว่าเขากับเจ้าสมกันป่านได๋
เขาเอิ้นขวัญเจ้าบ่าวเจ้าสาว
มันเจ็บคือมีดกรีดใจ
ให้เจ้าเป็นคู่แก้วให้ฮักกันหลายๆ
ขวัญอ้ายมาเด้อ...
ให้เจ้าเป็นคู่แก้วให้ฮักกันหลายๆ
ขวัญอ้าย..มา..เด้อ..