ฝากลมถามข่าวไปฮอดคนไกล
ได้ข่าวว่าเจ้ามีไผ พ้อผู้ใหม่ถิ่มอ้ายแม่นบ่
ตอนอยู่ม.ปลาย เจ้าสอบเอ็นทรานซ์ได้ไปเรียนต่อ
ไปหลงคนรวยรูปหล่อ ตัวเจ้าเลยขอ ถิ่มสัญญาเฮา
เจ้าลืมสัญญาที่เคยเว้ากัน
เกี่ยวข้าวนำกันวันนั้น สิฮักมั่นบ่ทำให้เหงา
อ้ายเกี่ยวตอฟางมาทำเป็นแหวน แทนคำฮักเฮา
ได้สวมใส่นิ้วนางเจ้า คือสัญญาเฮาเจ้าคงบ่จำ
ลืมหนุ่มชาวนา การศึกษาที่บ่สูงโก้
เจ้าไปคบหนุ่มไฮโซ อ้ายมันคนโหลต้องเป็นคนช้ำ
คือเจ็บแท้น้อ คือปวดแท้น้อน้องหล่าก้อนคำ
บ่คิดว่าสิใจดำ อ้ายคนต้อยต่ำ บ่สมแม่นบ่
ปวดใจหมดความหมายเมื่อเจ้ามีใหม่
จากวันนี้เป็นต้นไป อ้ายสิทำใจสู้ไปบ่ท้อ
ฮักกันสาเด้อ สมหวังสาเด้อให้เขาสานต่อ
สุดท้ายแค่น้ำตาคลอ คนจนมอซอบ่สมกับนาง
ลืมหนุ่มชาวนา การศึกษาที่บ่สูงโก้
เจ้าไปคบหนุ่มไฮโซ อ้ายมันคนโหลต้องเป็นคนช้ำ
คือเจ็บแท้น้อ คือปวดแท้น้อน้องหล่าก้อนคำ
บ่คิดว่าสิใจดำ อ้ายคนต้อยต่ำ บ่สมแม่นบ่
ปวดใจหมดความหมายเมื่อเจ้ามีใหม่
จากวันนี้เป็นต้นไป อ้ายสิทำใจสู้ไปบ่ท้อ
ฮักกันสาเด้อ สมหวังสาเด้อให้เขาสานต่อ
สุดท้ายแค่น้ำตาคลอ คนจนมอซอบ่สมกับนาง
ฮักกันสาเด้อ สมหวังสาเด้อให้เขาสานต่อ
สุดท้ายแค่น้ำตาคลอ คนจนมอซอขอยอมหลีกทาง