น้องกะอุตส่าห์ยืนเก๊ก อ้ายบอกบ่เเม่นสเปคว่าซั่น ต้องเฮดเเบบใด๋อ้ายจั่งสิฮักกัน
อยากสานสัมพันธ์กับเธอ...
กะว่ามันเเม่นเเล้วล่ะ กะว่าเเม่นคักเเล้วล่ะ สบตากันอยู่ซุมื้อ เเม่นบ่ละฮึ เเม่นบ่ละฮึ
หรืออ้ายนั่นคิดเเนวใด๋ สิเฮ็ดจั่งใด๋ดีล่ะ สิเริ่มจั่งใด๋ดีล่ะ อยากให้อ้ายฮู้ว่าใจของน้อง
อยากจับจองสี่ห้องหัวใจของอ้าย...
* ยามเหงาบ่มีคนกอด ยามคิดฮอดบ่มีคนเว้านำ คิดว่าอ้ายเป็นขาประจำ เเต่โมเมนตัมบ่เป็นคือว่า...
** น้องกะอุตส่าห์ยืนเก๊ก อ้ายบอกบ่เเม่นสเปคว่าซั่น ต้องเฮดเเบบใด๋อ้ายจั่งสิฮักกัน
อยากสานสัมพันธ์กับเธอ...
มาตั๋วให้ฮัก เอาความน่ารักมาอ่อยให้เพ้อ สิให้น้องเฮดจั่งใด๋ล่ะเธอ...
ได้แต่ยืนเฮดหน้าสะเหล่อ (ย้อนเธอบ่ฮักกัน..).
โอ้ยย กะว่าแม่นฮักล่ะเนาะ กะยิ้มปานนั่นล่ะเนาะ กะหมั่นหน้าใส่ล่ะเนาะ ว่าแต่อ้ายฮักกัน
ผัดว่าบ่เเม่นสเปค ทำร้ายคนตัวเล็กๆ จั่งมื้อนึงเด้อนางสิเสก ค้อนใส่หัวอ้ายนั่น โย่ว...
( * , ** , ** )
