เมื่อไรก็ตามที่ไฟส่องสะท้อน
พอดีของมันร้อน จะปล่อย ก็ของมันดี
ก็รอมานานจนอดใจไม่ไหว
ไม่อยากเก็บเอาไว้คนเดียว เพราะของมันมี
หมักบ่มมาแล้ว จนถึงดีกรี
รอให้เธอได้เปิดชิมสักที
ดื่มด่ำค่ำคืนด้วยความรักที่มี
สนุกจนเธอต้องร้องแทบขาดใจ
บนนาทีแห่งรักที่เฝ้าคอย
ส่องกระจกอยู่ในรถ รอแค่ถึงเวลา ให้ฉันพาเธอไป
การแสดงรอคอยอยู่ไม่ไกล
และไม่อยากให้หนีไปที่ไหน ไปไกล ยิ่งใกล้ยิ่งดี
แค่เธอสบตาฉันสักวินาที
โลกจะเจอระเบิดจนลุกเป็นไฟ
จะทำให้เธอคิดถึงฉันทุกลมหายใจ
สะกดจิตเธอเอาไว้ไม่มีสร่าง
มีบางคำที่เธอจะต้องฟัง
ในเวลาชีวิตเธอผิดหวังช่างมัน ให้ฉันพาเธอไป
คนที่ใจของเธอยังฝังจำ
ก็ไม่อาจจะเร้าใจเท่าฉันได้เลย ไม่ใกล้กันเลย
จะพาเธอไปขึ้นรถไฟเหาะ
ตีลังกาให้สุดขอบฟ้า
จะเสกความรักไว้ซับคราบน้ำตา
สะกดดวงใจของเธอตลอดกาล
เมื่อไรก็ตามที่ไฟส่องสะท้อน
พอดีของมันร้อน จะปล่อย ก็ของมันดี
ก็รอมานานจนอดใจไม่ไหว
ไม่อยากเก็บเอาไว้คนเดียว เพราะของมันมี
หมักบ่มมาแล้ว จนถึงดีกรี
รอให้เธอได้เปิดชิมสักที
ดื่มด่ำค่ำคืนด้วยความรักที่มี
สนุกจนเธอต้องร้องแทบขาดใจ
(แทบขาดใจ)
ร้อนจนแสบตา ดังรักในเพลิงลาวา
มอบให้เธอ
เมื่อไรก็ตามที่ไฟส่องสะท้อน
พอดีของมันร้อน จะปล่อย ก็ของมันดี
ก็รอมานานจนอดใจไม่ไหว
ไม่อยากเก็บเอาไว้คนเดียว เพราะของมันมี
หมักบ่มมาแล้ว จนถึงดีกรี
รอให้เธอได้เปิดชิมสักที
ดื่มด่ำค่ำคืนด้วยความรักที่มี
สนุกจนเธอต้องร้องแทบขาดใจ