สุดท้ายความรักสองเรา มันก็จบลง มันก็คง ไม่เหลืออะไร
อ้ายได้แต่ คุกเข่า อ้อนวอนให้เจ้าเห็นใจ ดึงเจ้าไว้ปานใด เจ้ากะบ่ฟัง
อ้ายบ่ฮู้ว่าจัก สิฮักแนวใด ในเมื่อใจ เจ้านั้นเป็นไปลายต่าง
อ้ายได้แต่ทำใจ ได้แต่นอนน้ำตาพัง ก็ตั้งแต่วัน เจ้านั้นแอบไปมีเขา
อ้ายกะเลย เลยหมา เป็นบักขี้เหล้า นั่งเว้ากับหมา
กอดขวดเหล้าย่างเซ ยอกขวดเท เพียวๆ บ่ต้องโซดา
อ้ายเจ็บหลายแทบบ้า เพราะฮู้ว่า เจ้านั้นมาสวมเขา
อ้ายพออยากสิเซา อยากเซา เซาหายใจ
อ้ายกะเลย เลยเมา เป็นบักขี้เหล้า เพราะว่าฮักเจ้าหลาย
ขั่นอ้ายขาดใจมื้อใด มาแวะเบ่งอ้าย จักน้อยแนเด้อ
ขั่นอ้ายใจขาดมื้อใด มาแวะเบิ่งอ้าย จักน้อยแนเด้อ
