เมื่อก่อนฉันมองย้อนไป เมื่อก่อนมีเธอชิดใกล้ ไม่เคยประครอง ความรักของเรา ไม่สนใจ
จนเกิดอะไรมากมาย ฉันเองจึงยอมแพ้พ่าย ที่ปล่อยอารมณ์ลุ่มหลง จนทำให้เสียใจ
* แม้เธอจะพยายามฉุดรั้ง แต่ฉันไม่ยอมไม่ฟัง ยังจะไป ไม่แคร์ว่ารักของเธอสำคัญมากแค่ไหน
** ฉันทิ้งโอกาสสุดท้าย ต่อให้ร้องอ้อนวอน ฉันย้อนเวลาไม่ได้ ฉันทิ้งไป
ไม่เหลือโอกาสสักครั้ง ยิ่งได้เห็นทั้งเขาและเธอช่างมีความสุข
สุดท้ายคือความเสียใจ ที่ฉันกลับมองเห็นค่าเมื่อเธอไป (ที่ฉันกลับมองเห็นค่าเธอวันนี้)
จังหวะที่ใจวุ่นวาย ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปไม่ได้ ถ้าเราทำดี กว่านี้ ก็คงไม่เสียใจ
ความเจ็บยังตามเหมือนเงา คงไม่มีทางเหมือนเก่า ที่เคยทำลายความรักของเรา ต้องเสียใจ
( * , ** )
ช่างร้ายแรง ที่ฉันทำ ในวันนั้น อยากขอเพียงแค่โอกาสอีกสักครั้งยังรอเสมอ
แต่ใจของเธอ ไม่กลับคืนมา
