ฟ้าไกล แผ่นน้ำสีคราม
สวยงาม หากมองด้วยสายตา
ใต้ภาพงดงามไม่อาจรู้ลึกลงไปเป็นเช่นไร
หัวใจ กลับยิ่งไม่เข้าใจ
เหมือนดัง ดินแดนที่แสนไกล
ลึกซึ้งและลึกลับเกินเข้าไป มองเท่าไรไม่อาจหยั่งรู้
หากรักใครสักคนจนหมดใจ
เจอรักที่ลวงหลอก คงเจ็บทั้งหัวใจ
ก่อนรักเธอและเชื่อเธอหมดใจ ฉันกลัว
รักนี้มีอยู่จริงใช่ไหม ฉันเชื่อว่ามันจริงได้ไหม
ฉันกลัวจะเป็นภาพลวงตา ภาวนาให้มันไม่ใช่ฝัน
นี่มันคือเรื่องจริงใช่ไหม มีอะไรที่ซ่อนในนั้น
หวังว่าเรื่องราวที่เป็นไป คงไม่ใช่แค่เพียงนิทาน
ฉันวิงวอนให้มันเป็นจริง
ทุกคำ จริงสักเท่าไร
สายตา อาจไม่ตรงหัวใจ
แม้ถ้าสักวันได้พบว่าไม่จริงคงเกินจะรับไหว
หากรักใครสักคนจนหมดใจ
เจอรักที่ลวงหลอก คงเจ็บทั้งหัวใจ
ก่อนรักเธอและเชื่อเธอหมดใจ ฉันกลัว
รักนี้มีอยู่จริงใช่ไหม ฉันเชื่อว่ามันจริงได้ไหม
ฉันกลัวจะเป็นภาพลวงตา ภาวนาให้มันไม่ใช่ฝัน
นี่มันคือเรื่องจริงใช่ไหม มีอะไรที่ซ่อนในนั้น
หวังว่าเรื่องราวที่เป็นไป คงไม่ใช่แค่เพียงนิทาน
ฉันวิงวอนให้มันเป็นจริง
รักนี้มีอยู่จริงใช่ไหม ฉันเชื่อว่ามันจริงได้ไหม
ฉันกลัวจะเป็นภาพลวงตา ภาวนาให้มันไม่ใช่ฝัน
นี่มันคือเรื่องจริงใช่ไหม มีอะไรที่ซ่อนในนั้น…
หวังว่าเรื่องราวที่เป็นไป คงไม่ใช่แค่เพียงนิทาน
ฉันวิงวอนให้มันเป็นจริง
(ฉันยังมีอยู่จริงใช่ไหม...)
ฉันวิงวอนให้มันเป็นจริง
