บ่เกิดเป็นลูกผู้ชายไผสิฮู้ว่าทุกข์ทน
ถึงมีหำแขนก้นมันก็มีน้ำตา
คนซื่อๆ คืออ้าย มันบ่ทันมารยา
คนหน้าเหมือนนางฟ้าแต่ใจหมาคือจังเธอ
แล้วยังกล้ามาถาม จนอ้ายจุกจ่อหล่อ
ถามว่าเจ็บบ่น้อวันที่เจ้าถิ่มไป
อ้ายพออยากฮ้องด่า ควาย
แต่กะว่าบ่ได้ ลูกผู้ชายต้องให้เกียรติลูกผู้หญิง
นางเอยเจ้าสิฮู้บ่น้อหล่า ตั้งแต่มื้อที่เจ้าป๋า
อ้ายกินน้ำตาแทนน้ำ คำแพงเอ๋ย คนงามเอ๋ย
นางเอยเจ้าจงลองมาเป็นอ้าย สิฮู้ว่าเป็นดอกแนวใด๋
มันเจ็บส่ำใด๋ล่ะคราวนี้ คำแพงเอย คนงามเอ๋ย
เกือบบ่ได้สั่งแม่วันที่เจ้าถิ่มไป
อ้ายเกือบนอนสิ้นใจอยู่ข้างขวดเหล้าขาว
เมาฮากแหลฮากแหล่ง คนที่มาเบิ่งแงงกะคือแม่เฒ่าๆ
ส่วนคนหน้าขาวๆ คือเจ้าผัดแลนนำผู้อื่น
นางเอยเจ้าสิฮู้บ่น้อหล่า ตั้งแต่มื้อที่เจ้าป๋า
อ้ายกินน้ำตาแทนน้ำ คำแพงเอ๋ย คนงามเอ๋ย
นางเอยเจ้าจงลองมาเป็นอ้าย สิฮู้ว่าเป็นดอกแนวใด๋
มันเจ็บส่ำใด๋ล่ะคราวนี้ คำแพงเอย คนงามเอ๋ย
เกือบบ่ได้สั่งแม่วันที่เจ้าถิ่มไป
อ้ายเกือบนอนสิ้นใจอยู่ข้างขวดเหล้าขาว
เมาฮากแหลฮากแหล่ง คนที่มาเบิ่งแงงกะคือแม่เฒ่าๆ
ส่วนคนหน้าขาวๆ คือเจ้าผัดแลนนำผู้อื่น
จบแล้วทุกเรื่องราวของผู้หญิงที่หลายใจ
ถึงสิฮักปานได๋กะบ่ยูเทิร์นคืนทางเก่า
อ้ายมีแต่สิหาเอาให้งามกว่าเก่า
เลิกเศร้าให้ผู้หญิงที่หลาย ใจ