ฉันค้นคว้าหาคำตอบ เท่าไรไม่เจอ เพราะอะไรเหตุใดถึงไม่ลืมเธอสักที
หรือต้องรอให้เธอบอก ฉันเป็นส่วนเกิน ที่บังเอิญผ่านมาแล้วทำให้เธอกับเขา วุ่นวาย
เธอจะร้ายเพียงใด อดทนไว้ เข้าใจโดยดี เคืองไม่มี ยังภักดี โดยไม่เคยเปลี่ยนแปลง
อยากแสดง ให้เธอ รู้ซึ้งถึงความจริงจังจริงใจ
และยังหวัง สักวัน ฝังรู้ถึงคำรำพันของฉันเมื่อไหร่
สะกิดใจ บอกเธอ ให้ช่วยพิจารณา
ฉันไม่เคยคิดแข็งข้อ หรือบังอาจขอ เพราะยังเจียมและเตรียมหัวใจของคนส่วนเกิน
คบฉันไว้เหมือนเป็นเพื่อน ช่วยเตือนเพศภัย ทุกข์เมื่อไหร่ปลอบใจร้องไห้คราใดจะคอย เช็ดน้ำตา
ปรารถนา เวียนวน ตามประสา ของคนเคยเคียง จึงร้องเรียน เวียนแวะวน ทนแม้จะถูกหยาม
* จะพยายาม ให้เธอ เว้นที่ภายในดวงใจของเธอ
ให้กับฉัน ได้ยืน รกร้างเยือกเย็นเดียวดายเจียนตายไม่หวั่น
จะทำใจ แบ่งใจ ให้ฉัน(นิดนึงพอ)
( * )
