เนื้อเพลง สันดานเก่า กระต่าย พรรณนิภา
กอดอ้ายบ่ลง อย่าพึ่งหลงเจ้าของว่าน้องถิ่มอ้ายบ่ได้
คนหลายใจมักง่าย บ่แม่นควายโตเก่าสิยอมให้ตั๋วซ้ำๆ ซากๆ โอ้ว...ฮู้....
อ้ายเอาความเชื่อใจน้องไปล้มละลาย เอาคำว่าให้อภัยออกไปใช้หากิน
เอาคารมร้อยเล่ห์เหลี่ยมมาตั๋วน้องจนชิน ฝังลึกเป็นสันดาน
น้องกะหลงเชื่อใจอ้ายตั้งโดนตั้งนาน พึ่งสิฮู้อ้ายมีชู้จนผู้คนกล่าวขาน
คนบ่มีจรรยาบรรณบ่ถือซาหัวมัน สิถือว่าเป็นทาน
* ความฮักมันกินบ่ได้คือข้าว กะฮู้ว่าฮักคนผิดชีวิตสิชิบหาย อย่าไปคึดเสียดายพวกผู้ชายพันธุ์นี่
โฮ้ว...โอ้ว...ฮู้....
** ถิ่มสันดานเก่าบ่ได้ คั่นยังเอานิสัยหลายใจบ่ฮู้จักพอมาใช้
ยังฮักผู้ได๋บ่เป็นยังฮักเล่นๆ หน้าด้านบ่อาย เอานิสัยเก่ามาใช้ ออกล่าออกลายบ่ฮู้จักอิ่ม
ถิ่มสันดานเก่าบ่ได้ กะอย่าพึ่งมันใจว่าน้องนี่ไปจากอ้ายบ่ได้
บ่แม่นแม่แม่นพ่อ สิได้ตามงึดตามง้อแต่อ้าย พึ่งมาพ้อกันตอนใหญ่
ซำคนหลายใจไผสิเอาไปเฮ็ดแนว ให้เสียวงตระกูล
( * , ** )
