ความจริงที่ฉันต้องการเก็บไว้ มันทำให้ฉันต้องคอยห่างเธอ
ไม่กล้ามองไม่จ้องตาไม่ค่อยมาเจอ เดี๋ยวจะเผลอ เกิดหลุดปากอะไรไป
บังเอิญคืนนั้นพระจันทร์สุดสวย บังเอิญตอนนั้นเหลือเธอกับฉัน
ทั้งสายลมและแสงดาวก็เหมือนแกล้งกัน บังคับกันจนฉันทนไม่ไหว
* ไม่มีทางหนีได้เลย ฉันเลยต้องเอ่ยปาก บอกรักเธอ รักเธอมานานแสนนาน
ไม่อยากให้รู้ให้จำ ไม่อยากทำให้รำคาญ เพียงแต่คืนนั้น ทุกอย่างบอกฉันว่าต้องพูดความจริง
พอเธอได้รู้แล้วเธอโกรธไหม มันคงไม่ใช่เป็นความผิดฉัน
ต้องโทษดาวโกรธสายลมและโทษพระจันทร์ ที่สั่งฉันให้ฉันต้องบอกเธอ
( * , * )
เพียงแต่คืนนั้น ทุกอย่างบอกฉัน ว่าต้องพูดความจริง
