เธอบอกไม่เข้าใจ บอกไม่เข้าใจ คนอย่างฉัน
ฉันยิ้มได้อย่างไร ยิ้มได้อย่างไร เมื่อเธอมาบอกกันว่าขอลา
ฉันที่เคยรักเธอ ก็ยังรักเธอ เหมือนผ่านมา
ฉันยิ้มเพราะมันเหนื่อย ไม่เหลือแรงบีบน้ำตา ถึงเวลาก็ยิ้มให้มัน
*ยิ้มให้ความผิดหวัง ดั่งคนคุ้นเคย ยิ้มให้ความมืดมน อย่างคนรู้จักกัน
นี่คือเพื่อนเก่า ที่เราต้องเจอ เจอะกันมานานแสนนาน
**ร้องไห้ให้กับมัน ช่างดูง่ายดาย
เหมือนมันไม่ท้าทาย ถ้าเรายิ้มให้มัน
สุขก็ยิ้มได้ เจ็บก็ยิ้มได้
ให้ราคามันเท่ากัน ยิ้มให้มันก็พอ
ฉันไม่ได้แข็งแรง ไม่ได้มั่นคงซักเท่าไร
แค่รู้ว่าบางที แอบยิ้มตอนที่เสียใจ เหมือนอะไรก็ง่ายขึ้นมา
(ซ้ำ * , **)
