ถ้าหากน้ำตาฉันเป็นทอง
ฉันคงจะรวยเลิศล้ำ ทองคำคงล้นห้องนอน
เพราะฉันร้องไห้ เสียใจที่เธอหลอกหลอน
ทั้ง ๆ ที่ฉันมาก่อน กลับต้องนอนร้องไห้ทุกวัน
ถ้าหากน้ำตาฉันเป็นทองคำ
ฉันยอมรับความชอกช้ำ รับกรรมที่ย้อนยอกฉัน
แล้วนี่น้ำตา หลั่งมาไร้ค่าอนันต์
ฉันจึงไม่ยอมไหวหั่น ไม่โศกสันให้เสียน้ำตา
ถึงเธอจะไป รักใครฉันไม่เศร้าโศก
เพราะชายทั้งโลก ใช่มีแค่เธอหรอกหนา
ถึงเธอจะลวง เธอจะชัง ถึงเธอจะฆ่า
ฉันก็ไม่มีน้ำตา หลั่งออกมาให้คนร้อยใจ
ถ้าหากน้ำตาฉันเป็นทองคำ
ถึงเธอไม่ทำให้ช้ำ ก็ทำให้น้ำตาไหล
แล้วนี่น้ำตา หลั่งมาไร้ค่าสิ่งใด
ฉันจึงไม่ยอมร้องไห้ ไม่เสียใจให้ชายเช่นเธอ
ถึงเธอจะไป รักใครฉันไม่เศร้าโศก
เพราะชายทั้งโลก ใช่มีแค่เธอหรอกหนา
ถึงเธอจะลวง เธอจะชัง ถึงเธอจะฆ่า
ฉันก็ไม่มีน้ำตา หลั่งออกมาให้คนร้อยใจ
ถ้าหากน้ำตาฉันเป็นทองคำ
ถึงเธอไม่ทำให้ช้ำ ก็ทำให้น้ำตาไหล
แล้วนี่น้ำตา หลั่งมาไร้ค่าสิ่งใด
ฉันจึงไม่ยอมร้องไห้ ไม่เสียใจให้ชายเช่นเธอ
