กอดเขานั่งเหงาซึมเศร้ามีเงาร่วมห้อง
กวาดสายตามองนอกห้องเบิ่งสีแสงไฟ
ลมพัดหน้าต่างกระทบเสียงดังทำให้ตกใจ
โอ้อกสาวบ้านไพรในเมืองใหญ่นั่งใจเหม่อลอย
ฝนตกปรอยปรอยเป็นฝอยลอยนอกหน้าต่าง
ค่ำคืนอ้างว้างทบทวนเส้นทางใจหงอย
ละอองฟองฝนกระทบผิวคนที่นั่งเหม่อลอย
หนาวใจเย็นกายไม่น้อย คิดฮอดคนคอยที่อยู่ทางบ้าน
จากมาล่าฝัน สู้งานใช้แรงแลกเงิน
เนิ่นนานเหลือเกินชีวิตก็ยังซมซาน
ลมฝนพัดไหวหอบพาใจสาวคิดถึงบ้าน
อดทนเดินตามความฝันคอยวันคืนภูมิลำเนา
กอดเขานั่งเหงาซึมเศร้ามีเงาร่วมห้อง
หันกลับมามองในห้องรอบรอบตัวเรา
ที่นอนหมอนข้างผ้าห่มผืนบางหมอนหนุนใบเก่า
เป็นเพื่อนเจ้าของห้องเช่า สาวคนเหงานอนพักเอาแรง
จากมาล่าฝัน สู้งานใช้แรงแลกเงิน
เนิ่นนานเหลือเกินชีวิตก็ยังซมซาน
ลมฝนพัดไหวหอบพาใจสาวคิดถึงบ้าน
อดทนเดินตามความฝันคอยวันคืนภูมิลำเนา
กอดเขานั่งเหงาซึมเศร้ามีเงาร่วมห้อง
หันกลับมามองในห้องรอบรอบตัวเรา
ที่นอนหมอนข้างผ้าห่มผืนบางหมอนหนุนใบเก่า
เป็นเพื่อนเจ้าของห้องเช่า สาวคนเหงานอนพักเอาแรง
