อยู่ที่ไหนใครใครเขากะรู้
แหลงไหรฉาวโฉ้โหม๋เรามันลิ้นแข็ง
แหลงกลางไม่ได้เพราะสำเนียงมันทองแดง
ไม่ได้เสแสร้ง ว่าแหลงกลางไม่ชับ
อยู่แต่เลแล้วว่าอยู่แต่เขา
คิดว่าโหม๋เรามันชนเผ่าเงาะป่า
ถิ่นข้ามขวานตั้งแต่ชุมพรลงมา
ไปจนถึงนราฯ นั้นแหละบ้านเกิดฉัน
มาอยู่กรุงเทพฯก็นานราสา
แล้วไซรวาจาแหลงไม่เข้าที
สั่งน้ำกะทิไม่รู้อีแหลงพรือดี
เลยบอกแม่ค้าไปพันนี้ ว่าเอาน้ำเท่หัวพร้าว
สั่งสับปะรดก็บอกว่าเอาหย่านัด
จะสั่งเอาฟักก็บอกว่าเอาขี้พร้า
พอสั่งดีปลีแม่ค้าเลยแหลงว่า
พอก่อนเธอจ๋า ที่สั่งมาไม่เข้าใจ
ทำพรือได้กินยังเหลือขี้มิ้นกับไคร
แล้วที่สั่งไปยังไม่ได้อยู่ที
หลบเรินดีหว่าไม่อยู่แล้วถ้าพันนี้
เพราะสำเนียงของพี่คนปร้านี้ไม่เข้าใจ
หลบเรินดีหว่าไม่อยู่แล้วถ้าพันนี้
เพราะสำเนียงของพี่ ว่านี้แหละเป็นคนใต้
