เนื้อเพลง แหลงกลางไม่ชับ บ่าว หลานลุงทิน
อยู่ที่ไหนใครใครเขากะรู้
แหลงไหรฉาวโฉ้โหม๋เรามันลิ้นแข็ง
แหลงกลางไม่ได้เพราะสำเนียงมันทองแดง
ไม่ได้เสแสร้ง ว่าแหลงกลางไม่ชับ
อยู่แต่เลแล้วว่าอยู่แต่เขา
คิดว่าโหม๋เรามันชนเผ่าเงาะป่า
ถิ่นข้ามขวานตั้งแต่ชุมพรลงมา
ไปจนถึงนราฯ นั้นแหละบ้านเกิดฉัน
มาอยู่กรุงเทพฯก็นานราสา
แล้วไซรวาจาแหลงไม่เข้าที
สั่งน้ำกะทิไม่รู้อีแหลงพรือดี
เลยบอกแม่ค้าไปพันนี้ ว่าเอาน้ำเท่หัวพร้าว
สั่งสับปะรดก็บอกว่าเอาหย่านัด
จะสั่งเอาฟักก็บอกว่าเอาขี้พร้า
พอสั่งดีปลีแม่ค้าเลยแหลงว่า
พอก่อนเธอจ๋า ที่สั่งมาไม่เข้าใจ
ทำพรือได้กินยังเหลือขี้มิ้นกับไคร
แล้วที่สั่งไปยังไม่ได้อยู่ที
หลบเรินดีหว่าไม่อยู่แล้วถ้าพันนี้
เพราะสำเนียงของพี่คนปร้านี้ไม่เข้าใจ
หลบเรินดีหว่าไม่อยู่แล้วถ้าพันนี้
เพราะสำเนียงของพี่ ว่านี้แหละเป็นคนใต้