ยังคงเป็นคำถาม ว่าต้องทำดีเท่าไร
เพราะที่เคยทำไปไม่เคยได้กลับมา
เหมือนฟ้ายังไม่เป็นใจ เหมือนแพ้ให้โชคชะตา
เหมือนมันอยากถอดใจ ไม่อยากฝืนลุกขึ้นมา
ถ้าหากยอมแพ้ ความฝันที่เคยวาดเอาไว้
ก็คงไม่มีความหมายปลายทางที่ใกล้เข้ามา สุดท้ายก็ยังห่างไกล
** ถ้ามันต้องล้มทุกครั้ง ฉันก็จะยืน
ฝืนแค่ไหนฉันก็จะไป
แม้ว่าต้องตะเกียกตะกาย มันต้องมีสักวัน
ถ้ามีความฝันให้ฝันจะกลัวอะไร
ขอแค่ในหัวใจไม่เคยหมดหวัง
หากพรุ่งนี้ยังมีตะวัน คนอย่างฉันก็จะไม่ยอมถอดใจ
พายุฝนที่โหมเข้ามา คือบททดสอบ
สอนให้ฉันได้รู้ ว่าใจแกร่งแค่ไหน
ท้อแท้ก็แค่ชั่วคราว พลาดพลั้งก็แค่เริ่มใหม่
แค่ต้องอดต้องทนกี่ปัญหาพร้อมจะเจอ
ซ้ำ (*, **)
(**)
หากพรุ่งนี้ยังมีตะวัน คนอย่างฉันก็จะไม่ยอมถอดใจ