อยู่บนโลกใบเก่า วิวก็ซ้ำเดิมเดิม
ต่างจากเดิมคือมีน้ำตา
ไม่อาจย้อนเข็มนาฬิกา
คนที่เค้าไม่หวนมา ก็เท่านั้น
ผ่านคืนวันเดียวดาย เดินต่อไปลำพัง
อยู่กับใจที่มันพังพัง
อยากจะร้องให้มันดังดัง
ในทุกครั้ง ที่คิดถึงเธอ
*โลกใบนี้ ไม่มีที่เป็นของเรา
ถึงแม้ตัวเรา ยังแค่ไปยืมเค้ามา
คนหนึ่งคนที่เค้าไม่คิดกลับมา
อ้อนวอนฟ้าเท่าไหร่
**คนหมดใจ จะรออะไรจากเค้า
ป่านนี้เค้าคงมีใครไปตั้งนาน
แต่ความคิดถึง มันเกินใจจะต้านทาน
คนมันรักก็ทรมานอยู่เหมือนเดิม
คนหมดใจ ทำไมเรายังไม่ลืม
ยังคงซึ้งรำพึงรำพัน อยากได้เจอ
ก็ยังคงรักแค่คนเดียวเสมอ
คนที่ฉันนั้นไม่อาจเจอ…..(อีกเลย)
Solo/ (*’**’**)
ใจจากเค้า เหลือแค่ตัวเราเฝ้ารอ
ช้ำแล้วใจ ก็เข้าใจว่าต้องลืม
ก็ยังคงรักแค่คนเดียวเสมอ
คนที่ฉันนั้นไม่อาจเจอ …