ก็ยังไม่รู้เรื่องราวมันเกิดขึ้นยังไง
ทุกครั้งที่ฉันได้เจอเธอมันยังไม่เข้าใจ
ว่าตัวฉันคิดไปเองหรือเปล่า
จริงๆ แล้วเธอรู้สึกยังไง
หรือเธออาจคิดว่าเราควรเป็นแค่เพื่อนกัน
และเธออาจยังไม่รู้ตัวว่ามันชัดขึ้นทุกวัน
กับความรู้สึกที่อยู่ข้างใน
แค่ฉันไม่เคยได้บอกออกไป
ก็กลัวจะทำให้สองเราไม่เหมือนเก่า
ในเรื่องที่เราก็ไม่มีทางเข้าใจ
คงต้องลองมาทบทวนว่าฉันควรบอกเธอไหม
มันทําให้ฉันเริ่มกลัว ถ้าหากว่ายังไม่พูดไป
และต้องมานั่งเสียดายกับเรื่องเหล่านั้นข้างในใจ
ในวันที่เธอต้องไปกับใคร
ถ้าเป็นงั้นฉันคงทนไม่ไหว
มันอาจจะทำให้สองเราไม่เหมือนเก่า
ในเรื่องที่เราก็ไม่มีทางเข้าใจ
ถ้าหากว่าลองมาทบทวนก็ไม่ควรเก็บมันไว้
คงต้องบอกออกไป
สิ่งเหล่านั้นที่อยู่ข้างใน
ส่วนเธอนั้นจะตอบว่าไง ก็ไม่สําคัญ
เพียงได้พูดคำนั้น ซึ่งก็รู้ว่าไม่มีวัน
เรื่องเรานั้นคงเป็นเพียงฝันฉันยอมเข้าใจ
คงต้องบอกออกไป
สิ่งเหล่านั้นที่อยู่ข้างใน
ส่วนเธอนั้นจะตอบว่าไง ก็ไม่สําคัญ
เพียงได้พูดคำนั้น ซึ่งก็รู้ว่าไม่มีวัน
เรื่องเรานั้นคงเป็นเพียงฝัน ฉันยอมเข้าใจ
ในทุกสิ่งที่เธอพูดมา สุดท้ายจะเป็นเช่นไรต้องยอมรับว่า
เธอกับฉันไม่อาจจะรักกันอย่างนั้น ฉันคงผิดหวังถ้าเธอไปกับ
ใครซักคนที่เดินเข้ามา หากเค้าทำเธอเสียใจและมีนํ้าตา
มองมาที่ฉันจะอยู่ตรงนั้นคอยปลอบเธอ แม้ว่าเธอไม่คิดอะไรก็ไม่เป็นไร