ขอโทษที่ทักไปซ้ำซ้ำ ว่าเธออยู่ที่ไหนขอโทษที่ทำตัววุ่นวาย
missed call เป็นร้อย หลังจากแก้วสุดท้าย
ที่ฉันเผลอกดโทรไป
เพราะ ฉันยังไม่ชิน กับการไม่มีใคร เป็นแบบนี้ ตั้งแต่วันที่เธอไป
เลิกกันแล้วก็ตั้งนานแต่กับฉันเหมือนเมื่อวานรู้สึกเหมือนว่าเราไม่เคยเลิกกัน
ไม่ต้องกดรับ ตอนที่ฉันนั้นเมาแล้วโทรไป
ข้อความเหล่านั้น เธอไม่ต้องเปิดอ่านมันก็ได้
เพราะทุกบรรทัดเป็นสิ่งที่ฉันไม่ควรพูดไป
ที่บอกว่าฉันคิดถึงเธอ อยากให้เรากลับ
ไปเป็นเหมือนเดิม ให้เรามาเริ่มกันใหม่
ขอโทษที่ติดต่อไป
เราจบกันแล้ว ฉันควรรับความจริงให้ได้
ต้องมีระยะห่าง เพราะฉันก็แค่คนเก่า
ดีแค่ไหนที่เธอไม่ลบฉันไป มีคำนึงที่ฉันต้องจดเอาไว้
อย่าไปรบกวนเธอ ต่อให้จะเหงาแค่ไหน
ฉันก็ต้องอยู่ให้ไหว
ขอโทษที่ไม่ชิน กับการไม่มีใคร เป็นแบบนี้ ตั้งแต่วันที่เธอไป
เลิกกันแล้วก็ตั้งนานแต่กับฉันเหมือนเมื่อวานรู้สึกเหมือนว่าเราไม่เคยเลิกกัน
ไม่ต้องกดรับ ตอนที่ฉันนั้นเมาแล้วโทรไป
ข้อความเหล่านั้น เธอไม่ต้องเปิดอ่านมันก็ได้
เพราะทุกบรรทัดเป็นสิ่งที่ฉันไม่ควรพูดไป
ที่บอกว่าฉันคิดถึงเธอ อยากให้เรากลับ
ไปเป็นเหมือนเดิม ให้เรามาเริ่มกันใหม่
ขอโทษที่ติดต่อไป
เราจบกันแล้ว ฉันควรรับความจริง
ว่าเธอนั้นเดินไปไกล เหลือเพียงแค่ฉันที่ไม่เคยคิดสักนิด ที่จะไปเริ่มต้นใหม่
อ่อนแอ เกินกว่าจะรับรู้ได้ ว่าสิ่งที่ฉันทำมันโง่แค่ไหนจบกันแล้วแต่ไม่เคยลืมเธอไป
จบกันแล้วแต่ไม่เคยลืมเธอไป เลยสักครั้ง
ไม่ต้องกดรับ ตอนที่ฉันนั้นเมาแล้วโทรไป
ข้อความเหล่านั้น เธอไม่ต้องเปิดอ่านมันก็ได้
เพราะทุกบรรทัดเป็นสิ่งที่ฉันไม่ควรพูดไป
ที่บอกว่าฉันคิดถึงเธอ อยากให้เรากลับ
ไปเป็นเหมือนเดิม ให้เรามาเริ่มกันใหม่
ขอโทษที่ติดต่อไป
เราจบกันแล้ว ฉันควรรับความจริงให้ได้