จากสาวบ้านบ้านมาเป็นสาวโรงงานขายแรง
คือจั่งฟ้าเพลินปั้นเพลินแต่งให้มาแข่งสู้กับความจน
ห่วงพ่อห่วงแม่บ่ได๋ดูแลจากมาตั้งดน
ต้องหลบหน้าความขัดสน กัดฟันทนเป็นลูกจ้างเขา
เร่งใส่โอทีเอาใจเอาฝันมาสู้
ความส่ำบายเป็นจั่งได๋บ่ฮู้ พ่อกับแม่ถ่าอยู่บ้านเฮา
ท่องคำเตือนใจเหน็ดเหนื่อยแค่ไหนจะไม่ย่อท้อ
ครอบครัวข้างหลังยังรอ เผื่อแม่กับพ่อสิยอมแพ้บ่ได้
บ่ต้องโทษฟ้าที่เกิดมาจนกี่แดดลมฝนจะทนสู้ฝ่าไป
ได๋ดังหวังสมความตั้งใจหอบฝันก้อนใหญ่กลับไปบ้านเฮา…
เร่งใส่โอทีเอาใจเอาฝันมาสู้
ความส่ำบายเป็นจั่งได๋บ่ฮู้ พ่อกับแม่ถ่าอยู่บ้านเฮา
ท่องคำเตือนใจเหน็ดเหนื่อยแค่ไหนจะไม่ย่อท้อ
ครอบครัวข้างหลังยังรอ เผื่อแม่กับพ่อสิยอมแพ้บ่ได้
บ่ต้องโทษฟ้าที่เกิดมาจนกี่แดดลมฝนจะทนสู้ฝ่าไป
ได๋ดังหวังสมความตั้งใจหอบฝันก้อนใหญ่กลับไปบ้านเฮา…
ท่องคำเตือนใจเหน็ดเหนื่อยแค่ไหนจะไม่ย่อท้อ
ครอบครัวข้างหลังยังรอ เผื่อแม่กับพ่อสิยอมแพ้บ่ได้
บ่ต้องโทษฟ้าที่เกิดมาจนกี่แดดลมฝนจะทนสู้ฝ่าไป
ได๋ดังหวังสมความตั้งใจหอบฝันก้อนใหญ่กลับไปบ้านเฮา…
ได๋ดังหวังสมความตั้งใจหอบฝันก้อนใหญ่…คืนเมื่อบ้านเฮา
