อย่าพาตัวเองเข้าไปเป็นความสุขใคร
ถ้าบางคนนั้นเขาไม่ได้ต้องการมัน
อย่าพาตัวเองพยายาม จะเป็นคนสำคัญ
ให้คนที่มองไม่เห็นแม้ความสำคัญของเรา
อย่าเอาแต่คิดว่าทุกสิ่งนั้นต้องดีพร้อม
เพื่อแลกกับการที่ให้ใครต้องยอมรับเรา
อย่ายัดตัวเองเข้าไป ในพื้นที่ของใครเขา
ถ้าเขาต้องการจะขอตัวเรา โดยที่เรานั้นไม่ต้องขอ
*‘**หากว่าใครไม่ชวนก็อย่าไป
หากว่าใครไม่ให้ก็ไม่ขอ
ถ้าเกิดว่าใครไม่มา เธอก็อย่ารอ
ใครไม่รักก็ควรจะพอไม่เรียกไม่ร้อง
เก็บเอาความหวังดีของเธอไว้
เก็บเอาความตั้งใจที่มากมาย
เก็บเอาไว้เพื่อรอสักคนที่ผ่านมา
คนที่มองเห็นความสำคัญกับการที่มีเธอข้างกาย
อย่าพาตัวเองเข้าไปในที่แห่งใด
ถ้าที่แห่งนั้นมันไม่ได้ต้องการเรา
อย่าพาตัวเองเข้าไปเพื่อเป็นส่วนนึงเขา
สถานที่ใดที่คู่ควรเรา วันนึงจะเข้าไปอยู่เอง
ถ้าตัวเธอนั้นถ้ารักตัวเองมากกว่านี้
วันนึงจะรู้ว่ารักที่ดีเป็นอย่างไร
รักที่มันสมบูรณ์คือการที่รักใคร
แล้วรับรู้ว่าไม่ได้รักเขาฝ่ายเดียว
ถ้าตัวเธอนั้นห่วงใยตัวเองมากกว่านี้
วันนึงจะรู้สถานที่ดีเป็นอย่างไร
*สถานที่ดีก็คือที่ที่มันสุขใจ
ไม่ต้องพยายามเพื่อที่เข้าไปเป็นส่วนเกิน