ปิดประตูดังๆ อยากจะขังตัวเอง เอาไว้ในห้องลำพัง
ในวันนี้เข้าใจรึยัง กับความผิดหวัง
สิ่งที่ใครเคยเตือนเมื่อก่อนที่เคยแชเชือน
สำนึกแล้วทุกถ้อยคำ
เพราะฉันไม่เชื่อไม่ฟัง เลยเป็นอย่างนี้
แต่มันจะล้มก็ต้องล้ม ถ้ามันจะแพ้ก็ต้องแพ้
ฉันคงไม่มีข้อแม้ จะยอมรับมันโดยดี
* จะโทษใครนอกจากเรา ดูเงาตัวเองซะที
และจากนี้ควรจะรู้ว่าจะลุกขึ้นเมื่อไร...
วันนี้อยากร้องไห้
แต่ฉันจะร้องให้มันรู้ ว่าร้องเพื่ออะไร
เจ็บแล้วให้เป็นบทเรียน
พรุ่งนี้อยากจะยิ้มได้ใหม่
เจ็บแล้วต้องเข้าใจ...
เผื่อเอาไว้สักนิดอย่าเพิ่งปิดหัวใจ
หวั่นไหวไปจนไม่กล้า
คนแพ้นั้นยังมีค่า แค่ลองอีกครั้ง
หากมันจะล้มก็ต้องล้ม ถ้ามันจะแพ้ก็ต้องแพ้
ฉันคงไม่มีข้อแม้ จะยอมรับมันโดยดี
( * )
วันนี้อยากร้องไห้
แต่ฉันจะร้องให้มันรู้ ว่าร้องเพื่ออะไร
เจ็บแล้วให้เป็นบทเรียน
พรุ่งนี้อยากจะยิ้มได้ไหม ใช่ไหม
ก่อนที่พรุ่งนี้มาถึง วันนี้แม้จะเสียใจ
แต่เมื่อพรุ่งนี้มาถึง ฉันจะต้องข้ามไป
ปลดปล่อยความเศร้านี้ให้มันผ่านไป ไม่เก็บเอาไว้
เจ็บแล้วให้เป็นบทเรียน
พรุ่งนี้อยากจะยิ้มได้ไหม เจ็บแล้วต้องเข้าใจ
วันนี้ อยากร้องไห้
แต่ฉันจะร้องให้ มันรู้ว่าร้องเพื่ออะไร
เจ็บแล้วให้เป็นบทเรียน
เจ็บแล้วต้องลุกขึ้นใช่ไหมเจ็บแล้วต้องเข้าใจ