ใครบางคนยังคงใช้ชีวิตต่อไป ในเมืองที่มีผู้คนแต่ไม่เคยมีผู้ใด
โลกใบเดิมยังคงหมุนอย่างไร้จุดหมาย เหมือนกับตัวฉันที่ไม่เคยเข้าใจ
ใครคนเดิมยังคงค้นและหาคำตอบ ทุกสิ่งในความฝันนั้นอยู่ที่ไหน
เดินทางออกตามหาก็มาตั้งไกล แต่ยังไม่พบความหมายของลมหายใจ
มีหนึ่งบทเพลงรักถูกเขียนขึ้นด้วยความรัก ความผูกพันและความเข้าใจ
มีหนึ่งคนที่รักที่อยู่ตรงนี้ใกล้ ๆ เธอได้ยินไหม…
เมื่อไหร่ที่ลมยังพัดเข้ามาให้เธอรู้ว่าเวลานั้นมีคนหนึ่งห่วงใย
เมื่อไหร่ที่เธอเจ็บช้ำมีน้ำตา จำเอาไว้ ว่ามีอีกคนต้องเสียใจ…เธอไม่เป็นไร
วันเวลาไม่เคยหมุนย้อนคืนทุกอย่าง ทุกสิ่งที่ผ่านมาช่างมีความหมาย
ท่ามกลางกลุ่มเมฆฝนซัดซาในหัวใจ อาจยังไม่พบสายรุ้งที่ไกลออกไป
มีหนึ่งบทเพลงรักถูกเขียนขึ้นด้วยความรัก ความผูกพันและความเข้าใจ
มีหนึ่งคนที่รักที่อยู่ตรงนี้ใกล้ ๆ เธอได้ยินไหม…
เมื่อไหร่ที่ลมยังพัดเข้ามาให้เธอรู้ว่าเวลานั้นมีคนหนึ่งห่วงใย
เมื่อไหร่ที่เธอเจ็บช้ำมีน้ำตา จำเอาไว้ ว่ามีอีกคนต้องเสียใจ…เธอไม่เป็นไร
มีหนึ่งบทเพลงรักถูกเขียนขึ้นด้วยความรัก ความผูกพันและความเข้าใจ
มีหนึ่งคนที่รักที่อยู่ตรงนี้ใกล้ๆ เธอได้ยินไหม…
เมื่อไหร่ที่ลมยังพัดเข้ามาให้เธอรู้ว่าเวลานั้นมีคนหนึ่งห่วงใย
เมื่อไหร่ที่เธอเจ็บช้ำมีน้ำตา จำเอาไว้ ว่ามีอีกคนต้องเสียใจ
อีกกี่เรื่องราวผิดหวัง สอนให้เธอ รู้ใช่ไหมว่าเธอมีค่ามากแค่ไหน
เธอไม่เป็นไร ยังมีฉันรออยู่ มีความฝันรออยู่ ยังมีรักรออยู่ไม่ไกล