ชอบนํ้าเสียงตอนเธอนั้นบอก ว่าเธอรักฉันมากมายเท่าไร
มือคู่นั้นที่เธอสวมกอด มาจากข้างหลังด้วยความห่วงใย
แต่ในตอนนี้ทุกสิ่งเปลี่ยนผันความรู้สึกนั้นมันค่อยๆหายไป
มันเปลี่ยนไปแล้วแววตาคู่นั้น ที่เคยชอบมันยิ่งมากเท่าไร
ยิ่งทําให้เกลียดทุกครั้งเมื่อมองย้อนไป ภาพเธอในใจมันเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม
เปิดข้อความที่เธอเขียนถึงฉันทุกเรื่องที่ผ่าน
(ว่ารักกันในวันวานต้องทรมานแบบนี้อีกนานเท่าไหร่)
เปิดเพลงเดิมวนซํ้าๆบางครั้งก็ไม่เข้าใจ
(ยิ่งฟังมันทีไรภาพของเธอภายในใจยังวนเวียนทําให้ฉันรู้สึกเกลียดมันไปทุกอย่าง)
มันเปลี่ยนไปแล้วแววตาคู่นั้น ที่เคยชอบมันยิ่งมากเท่าไร
ยิ่งทําให้เกลียดทุกครั้งเมื่อมองย้อนไป ภาพเธอในใจมันไม่เหมือนเดิม
มันเปลี่ยนไปแล้วรอยยิ้มที่เธอให้ฉัน แค่อยากเอามันออกจากหัวใจ
เป็นความรู้สึกที่ฉันก็ไม่เข้าใจ ต้องทําอย่างไรถึงจะหลุดพ้น
อยากเกลียดทุกๆสิ่งที่เธอนั้นได้ทํา แต่ติดตรงที่ฉันมันยังไม่เข้าใจ
เวลาที่ผันเปลี่ยน ต่อให้เกลียดสักเท่าไหร่
ภาพเธอในหัวใจก็ไม่เปลี่ยนแปลง
ยังอยู่ทุกๆสิ่ง ที่เดิมที่เคยผ่าน เรื่องราวในวันวานก็ยังไม่หายไป
ยิ่งทําให้รู้สึก ว่ายิ่งเกลียดซักเท่าไหร่ ภาพเธอในหัวใจยังคงเหมือนเดิม
