หย่ำข้าวอยู่น้ำตายังไหล บ่อาจกลืนคำข้าวลงคอ
เป็นอาการของคนฟาดเคราะห์ ความฮัก
นอกจากเหล้ากะกินหยังบ่ได้ เหลือใจหลายอาการอกหัก
ตั้งแต่น้อยจนใหญ่ พวมแต่ได้ฮู้จัก กับความฮัก หัวใจกะแหลกสลาย
*บ่อาจทำใจให้ลืมเขา มื้อใด๋ความเศร้ามันจั่งสิหาย
ความเจ็บที่เกิดในหัวใจ บ่ฮู้มื้อใด๋มันจั่งสิเซา
เวลาบ่ซ่อยให้ลืม มันแฮ่งตื่มใส่ความคิดฮอด
แฮ่งดนกะแฮ่งอยากกอด คิดฮอดจนน้ำตาไหล
ความฮักบ่ได้สร้างในมื้อเดียว ความเจ็บเลยเทียวมาถามไถ่
บ่ฮู้อีกดนส่ำใด๋ หัวใจมันจั่งสิลืม
(ซ้ำ * )
เวลาบ่ซ่อยให้ลืม มันแฮ่งตื่มใส่ความคิดฮอด
แฮ่งดนกะแฮ่งอยากกอด คิดฮอดจนน้ำตาไหล
ความฮักบ่ได้สร้างในมื้อเดียว ความเจ็บเลยเทียวมาถามไถ่
บ่ฮู้อีกดนส่ำใด๋ (โว้ย)
เวลาบ่ซ่อยให้ลืม มันแฮ่งตื่มใส่ความคิดฮอด
แฮ่งดนกะแฮ่งอยากกอด คิดฮอดจนน้ำตาไหล
ความฮักบ่ได้สร้างในมื้อเดียว ความเจ็บเลยเทียวมาถามไถ่
บ่ฮู้อีกดนส่ำใด๋ หัวใจมันจั่งสิลืม