เป็นแค่เพียงผู้ชายปอนๆ ที่มีค่าตอนใจเจ้าพังๆ
ยามเจ้ามีความสุขอ้ายอาจบ่มีค่าหยัง
ยามน้ำตาพัง กะช่วยซับทุกที
อาจสิมีค่าส่ำมาม่า ในยามบ่มีเงินกินเอ็มเคสุกี้
ซดฮ้อนๆได้คือกัน ถึงบ่หรูหราดูดี
พอประคับประคองชีวีผ่านพ้นไปได้
*อาจบ่แม่นห่อของขวัญที่เลิศหรู
ที่บรรจุสิ่งดีๆไว้ข้างใน
เป็นแค่เพียงถุงผ้าปอนๆหนึ่งใบ
ที่แอบซ่อนทุกความห่วงใยให้เธอคนนี้
**พร้อมสิเป็นเช่นถุงยังชีพ ให้เธอเสมอ
ยามเจ็บมียา หิวมายังค้นเจอซองบะหมี่
บ่หรูบ่หรา แต่ว่ามีไว้บ่ตาย
ถึงบ่so hi แต่พิษภัยบ่มี
อย่างน้อยๆก็เป็นที่พึ่งที่ดียามเจ้าบ่มีไผ
(ซ้ำ * , **, ** )
อย่างน้อยๆก็เป็นที่พึ่งที่ดี ยามเจ้าบ่มีไผ
