*ในจอมายาเล่นบทน้ำตาคือการแสดง
แต่ในโลกความจริงพลิกแพลง คล้ายแสดงเพราะเศร้าเหมือนกัน
พระพรหมปั้นเสกยื่นบทนางเอกให้ฉัน ขื่นขมตรอมตรมทุกวัน เนิ่นนานที่จมน้ำตา
ในการแสดง บทบาทเสแสร้งไปตามอารมณ์
นอกจอนั้นซ่อนความระทม ที่แสนตรมขมลึกอุรา
ปัญหาคร่าบั่น ฟาดฟันเสียจนใจล้าที่เห็นในจอมายา ยังเจ็บน้อยกว่าเรื่องจริง
**ปลูกรัก...ก็หักใจจนย่อยยับ
ไม่มีซึ้งผู้กำกับ เหมือนการบังเอิญทุกสิ่ง
ไม่ใช่มายามันคือน้ำตาจริงๆ หัวใจชำรุดหยุดนิ่งต้องซ่อมใจหญิงเป็นปี
***นอกจอมายา รับบทน้ำตาในจอความจริง
โลกใบร้าวเจอมาทุกสิ่ง ร้องไห้จริงบทเศร้าชีวี
บนทางก้าวผ่าน วันวานก่อนถึงวันนี้ ใครจะรู้นอกจอทีวี...นางเอกก็มีน้ำตา