แสงไฟสลัว ในค่ำคืนฉะนี้เธอเป็นเช่นไร
ตั้งแต่วันที่เราสองต้องห่างไกล
มีเพียงสุดขอบฟ้าไกล เชื่อมเราสอง
ฝัน..ทุกค่ำคืน สุดแต่ใจจะฝืนเมื่อห่างกัน
ยามที่มีหยาดฝนหล่นลงในทุกวัน
ยิ่งทำให้ใจฉันเหน็บหนาวเหลือเกิน
นึกถึงทีไรหัวใจร้อนดังกว่าไฟ
ลมเอ๋ยขอให้พัดใจของฉันกลับคืน
ต้องทนเก็บเรื่องราวไว้ด้วยความขมขื่น
บางทีอยากจะลืม ก็ยิ่งห่วงใย
นานแล้วที่ไม่ได้เจอได้ผ่านมาพบ
บางทีก็อยากจะลบเรื่องราวทิ้งไป
ถึงจะต่อให้ฉันลบยิ่งเท่าไหร่
แต่มันยิ่งถูกเก็บไว้ข้างในใจฉัน
คืนที่มืดหมอง
เราทั้งสองจะมองเห็นดาวชัดขึ้น
ยามที่เรานั่งร้องเสียใจสะอื้น
เราจะคิดถึงคนเคยยืนข้างกัน
หวัง..แค่เพียง
ให้เรื่องราวถูกเขียนไว้บนพื้นทราย
ยามที่ผ่านมาพบขอให้ยิ้มให้
ให้จดจำความหมายเมื่อวันผ่านมา
ยังรักเหมือนเดิมเสมอไม่เคยเปลี่ยนผัน
วอนขอให้ดาวบนนั้น มาเคียงข้างเธอ
ยามที่ไม่มีฉันข้างๆเหมือนเคย
แต่ไม่เลยไม่เคยไม่คิดถึงกัน
ขอให้พบสิ่งดีที่เธอวาดฝัน
ความรักจะเป็นอย่างนั้นคงอยู่ต่อไป
และหากว่ามีวันไหนร่วมทางกันใหม่
ยังยินดีเสมอแค่เธอเรียกฉัน
( ดนตรี )
ถึงแม้ฉันต้องจากไกล ไกลสุดแสน
ความรักที่ยังเบ่งบานถึงแม้ห่างไกล
เรื่องเราจะถูกพูดถึงเมื่อพบกันใหม่
ฉันก็จะยังคงยกให้เธอเป็นที่หนึ่ง
รอยยิ้มที่มันติดตรึง ไม่จากไปไหน
ดวงดาวที่เคยหายไปก็จะกลับมา
ถึงต่อให้บนฟากฟ้าไร้แสงจันทรา
แต่เธอก็จะรู้ว่ายังมีดวงดาว
ถึงแม้มีเพียงหนึ่งดวงที่มันส่องแสง
แต่แสงของดาวดวงนั้น จะทำให้รู้
เปรียบดังในตอนนี้ ที่เธอเป็นอยู่เธอ
เธอก็จะได้รู้ใครรักเธอจริง
ไม่ขอให้เธอเห็นใจในวันอ่อนแอ
ไม่แม้ขอวอนให้เธอ เคียงอยู่คู่ฉัน
อยากเพียงอยากจะขอเมื่อในสักวัน
เพียงเธอยิ้มให้กัน เมื่อผ่านมาเจอ
ขอวอนเพลงนี้
หอบเอาความหวังดีไปให้เธอ
ขอบคุณความสุขทั้งหลายที่มันล้นเอ่อ
ฉันจะเก็บเธอไว้ในใจตลอดกาล
