เนื้อเพลง เจ้าสำออย ปรีชา ปัดภัย
		*เนิ่นนานน่าดูย้อนไปเมื่อฉันเป็นเด็ก
  ล่วงเลยวัยครั้งตอนที่ฉันยังเล็ก
  แค่หกล้มกลิ้งก็ร้องไห้ฟูมฟาย
  (แค่หกล้มก็ร้องไห้ ฟูมฟาย )
น้ำตาไหลเป็นสายทางระหว่างนั้น
ดังผ่านมาเมื่อวานถึงตอนเมื่อฉันโตหน่อย
คล้อยคลืบคลานเข้าวัยสุบานแรกแย้ม
แก้มที่เคยเปื้อนรอยน้ำตาก็หาย
แค่หกล้มไม่ทำให้ฉันร้องไห้อีกต่อไป (2ครั้ง)
**แล้วก็กลายเป็นเรื่องความรักที่เข้ามา
 ในตอนที่ฉันยังเดียงสากับมัน
  ที่หกล้มพลาดเจ็บจนร้องไห้เสียงดัง
  ความเจ็บครานั้นช่างต่างกันเหลือเกิน
  ช่างเล็กน้อย
***เจ้าสำออยแค่หกล้ม ไม่ร้องไห้
   มันไม่ได้แปลว่าเจ้าเข้มแข็งกับทุกอย่าง
   เรื่องความรักที่ผิดหวังก็แค่เข้ามา
   เพื่อให้ประสบการณ์
   และพอผ่านคืนวันล่วงเลยพ้นไป
   ที่ไร้ไร้สุดชีวิตแค่คิดไปก็เรื่องขำๆ
   เจ้าสำออยในวันนั้น กลายเป็นฉันในวันนี้
   ที่มีน้ำตากี่ที่ ที่เสียใจ.. 
   มันไม่ได้แปลว่าฉันสำออย
                ซ้ำ/ *   /**  / * / *
  มันไม่ได้แปลว่าฉันสำออย