มรสุมลูกอีสาน
เหมือนนิทานเรื่องอีสา
รูปร่างก็ขี้เหร่ ปานหมา
ไม่มีปัญญาจิรุ่งโรจน์
มีแต่คนเขาก่นด่า
ว่าเป็นเสี่ยวอีสาน
ย่าฉันท่านก็เป็นนักรบ
แต่ฉัน ก็อยากเป็นนักร้อง
ประกวด ชุมทางคนเด่น
ก็อยากเป็นคนโด่งคนดัง
ผิดหวังก็มานั่งร้องไห้
เสียใจ ก็มานั่งร้องหา
ไร้คนที่จะมาปลอบขวัญ
คร่ำครวญกลับคืนชายคา
กว่าจะถึงวันนี้ ต้องเจอะกับคำที่ย่ำยี
จนเกือบอำลาความฝันตัวเอง
มีกำลังใจคือพ่อกับแม่และคนอยู่หลัง
ประตูสมหวัง คงรอฉันเปิดอีกไม่ไกล
ถ้าหัวใจยังสู้
ถ้าหัวใจยังสู้
ถามหัวใจตัวเอง
จะเดินตามเส้นทางเพลง
หรือมมัวเกรงคำคน
ใจก็บอกว่าสู้ดีกว่า
อย่าไปฟัง อย่าแคร์ อย่าสน
หลีกคนคนที่แซว แล้วเดินต่อไป
กว่าจะถึงวันนี้ ต้องเจอะกับคำที่ย่ำยี
จนเกือบอำลาความฝันตัวเอง
มีกำลังใจคือพ่อกับแม่และคนอยู่หลัง
ประตูสมหวัง คงรอฉันเปิดอีกไม่ไกล
ถ้าหัวใจยังสู้
ถ้าหัวใจยังสู้
ถ้าหัวใจยังสู้
