น้ำหอมไม่ว่าจะกลิ่นไหนไม่นานมันก็จาง แต่ว่าใจเธอที่ได้มาก็หรือว่ามันจะไม่ต่าง
พูดไปลอยๆให้ล่องไปในอากาศจากใจเบาๆที่เริ่มบางเหมือนกระดาษ อยู่ไปวันๆ ก็เหมือนมันค่อยๆบาด ค่อยๆห่างค่อยๆห่างค่อยๆหาย
ถ้าฉันหมดความสำคัญก็ช่วยตัดมันให้ขาด ฉันไม่น่าพิศวาสแล้วหรือไร
ขนาดได้นั่งอยู่ใกล้ๆแล้วทำไมเหมือนยิ่งไกล เธอว่าไหมหรือว่าดี
จูบที่เธอเคยชื่นใจ ขาที่เธอเคยลูบไล้ หรือว่าไม่พิศวาสกันซะแล้ว
หากว่าฉันคิดมากไป เธอไม่เห็นบ้างหรือไง ฉันร้องขออยู่ฝ่ายเดียว
ใหม่ๆก็หวานดี ก็หวานปานน้ำผึ้ง แต่ว่าหลังๆก็เริ่มเปลี่ยน ก็เหมือนว่าเธอไม่ค่อยซึ้ง
