อ้ายนัดให้น้องมารอ ที่หอโหวดโพดแท้น้อบ่มา
ล่ะส่งสายตาเมียงมอง กั้งโกบส่องน้อพ้อว้อ
อ้ายหลงอยู่ไสน้อ บ่มาพ้อกันน้อพี่
ถ่าอยู่ชั้นสามสิบสี่ มิดจีลีคักแท้เจ้า
แม้เงาอ้ายกะบ่เห็น เฮอะ...เออ...เอย
ควงหลานสาวปู่คันคาก หลบฉากอยู่เมืองยโส
ไปควงสาวดอกผู้โก้กาฬสินธุ์แก้มอ่ำถ่ำ
หรือควงสาวสารคาม จังลืมคำนัดน้องไว้…ซั่นบ้ออ้าย
จังบ่มาเด้ล่ะชาย เออ…เอย โอ้ยเดอ นั่นละเด้อ
เรานัดกันชั้นสามสิบสี่ ชั้นสามสิบสี่ นัดเจอกันที่หอโหวด
เส้นความอดทนต้องขาดป๊ด ต้องขาดป๊ด ที่หอโหวดเมืองร้อยเกิน
อ้ายมิดซีลีบ่มีเงา บ่มีเงา เหลือบมองคู่เขาควงคู่เดิน
อ้ายปล่อยให้น้องรอนานเกิน ยอมรับว่าเขินผู้คนเขามองจ้องคอยใคร
อยู่ไส ล่ะอยู่ไสอ้ายจ๋า นัดแล้วคือจังมิดซีลี
สองชั่วโมงสี่สิบนาที นัดแล้วอ้ายจึงบ่มา
อ้ายไปหลงอยู่ทางใด๋ หรือพาสาวใหม่สวยใสควงโชว์
สาวยโสแม่นบ่น้ออ้าย หลานพ่อคันคากใหญ่เมืองบั้งไฟแม่นบ่
หรือควงสาวเมืองโปงลางซั่นบ้อ ซั่นบ้อ โอ้ยซั่นบ้อ ซั่นบ้อ
ล่ะน้ออ้ายอยากไถ่ถาม สาวสารคามถิ่นพระธาตุนาดูน
แก้มขาวจูนพูน จังลืม…น้อง
มองทิวทัศน์วัดวาอาราม วัดวาอาราม
ตั้งอยู่ตรงข้ามกับทางหอโหวด
น้ำตาไหลใจรันทด ใจรันทด หอโหวดใกล้ปิดผิดนัด
ปาดน้ำตานบจ้อก้อ นบจ้อก้อ วอนเจ้าพ่อพลาญชัย
แฟนลูกนัดแล้วหนีหาย ใจบ่แน่บ่นอน
ลูกวอนเจ้าพ่อ ขอให้แฟนของลูกมา
ถ่าจนล่ะวินาทีสุดท้าย ถ่าจนล่ะวินาทีสุดท้าย
เสียใจหลายแทบบ่มีแฮงหย่าง
ผู้อื่นเขามีแฟนเฝ้าอยู่ข้าง อยู่ข้าง อยู่ข้าง อยู่ข้าง
ทางน้องหย่างผู้เดียว เหลียวไปมองช่องเขาหอโหวด
เฮ็ดน้องโพด อ้ายเฮ็ดกับน้องโพด น้ำตาย้อยหยด อยู่หอโหวดเมืองร้อยเกิน