ยามเมื่อเรามีความรักภายในใจ
จนเวลาหยุดไปในขณะนั้น
ฟ้าสีครามก็ยังมองเห็นอร่าม
เผลอรำพันถึงความงามที่เกิดมี
วันและคืนที่เหมือนเดิมก็แปรเปลี่ยน
คงไว้เพียงแต่รอยยิ้มในจิตใจ
พันเรื่องราวที่เลวร้ายเริ่มเลือนไป
สลักไว้ว่าสุขใจในห้วงขณะนี้
เก็บความรักของฉันไว้ในยามค่ำคืน
เก็บภาพฝันที่หวานชื่นปักลงกลางใจ
เพราะไม่รู้ว่าเราจะรักกันนานเท่าไหร่
บันทึกไว้ว่าในตอนนี้ฉันอยู่กับเธอ
ครั้งเมื่อเรามีกันข้างกาย
ความไว้ใจมากมายเพียงนี้
เหมือนเวลาสั้นลงทุกที
อยากให้มีวันนึงสักล้านชั่วโมง
ลมพัดมาเวลาเริ่มเปลี่ยน
เรื่องราวก็ผิดเพี้ยนไปจากความเดิม
ฟ้าสวยงามเมื่อไม่มีเธออยู่เหมือนเคย
ฉันก็อยู่อย่างเฉย ๆ ไม่อยากจะเชยชม
คำว่ารักพูดไปก็แค่ลม
บอกความในใจกี่หนก็เพียงแค่นั้น
เมื่อไม่มีเธออยู่เพื่อรับฟังกัน
ทุกคืนทุกวันมันนานเหลือเกิน
ไม่เคยคิดจะเตรียมใจให้การจากลา
ไม่คิดว่าความรักเราสุดทางแค่นี้
อยากจะย้อนเรื่องราวความรักที่เราเคยมี
ตลกสิ้นดีคิดดูกี่ทีก็ไม่มีทาง
เพราะเวลามันยังหมุนไป
ไกลแสนไกลกระจ่างครรลอง
เหลือไว้เพียงภาพจำให้มอง
หัวใจที่มันเคยพองก็เริ่มเหี่ยวเฉา
เพลงนี้เพียงอยากให้คุณลองคิดใหม่
ความรักที่มันสดใสก็ให้เป็นอย่างนั้น
เพราะไม่รู้วันไหนที่เราจะพรากกัน
อย่าเรียกร้องหามันเมื่อไม่มีทาง
การพบกันมันไม่ใช่ความบังเอิญ
แต่การจากกันนั้นเอยคือความตั้งใจ
มีโอกาสได้รักมันดีเท่าไหร่
อย่าให้ความเสียดายเข้ามากลืนกิน