ไม่ว่ากี่รอยแผลจะเจ็บแค่ไหน มันก็ผ่านไปแล้วและเธอยังไหว
เพียงแค่นึกถึงแล้วไม่ดีต่อใจ ฉันว่ามันก็คงไม่ดีต่อใคร
ใครก็เคยผิดหวังไม่ต่างจากฉัน เรื่องที่ผ่านมานั้นให้เราเรียนรู้
แม้ว่าทุกๆเรื่องไม่เป็นดั่งใจ แต่ล้มแล้วฉันก็ลุกมาเดินต่อไป
* ที่สุดก็ต้องทิ้งไว้ เพราะชีวิตต้องไปข้างหน้า
ที่สุดการเดินทางไกล ต้องผ่านอะไรมากมายข้างๆทาง
** ก็แค่วันเก่าๆ ถ้าหากเรากลับไปมอง ที่ทำให้เราต้องร้องเพราะมันไม่ดีกว่าเดิม
ก็แค่วันเก่าๆ ไม่อาจจะกลับไปเจอ ก็ปล่อยมันไปได้ไหมถ้ามันไม่ดีกับเธอ
*** อย่าเก็บเอาไว้ในใจดีกว่า อย่าเก็บเอาไว้ อย่าเก็บเอาไว้ อย่าเก็บเอาไว้
อย่าเก็บเอาไว้ในใจดีกว่า อย่าเก็บเอาไว้ อย่าเก็บเอาไว้ อย่าเก็บเอาไว้ อย่าเก็บเอาไว้ในใจดีกว่า
บางทีความผิดพลั้งก็ทำให้ฉัน รู้จักโต บางทีความผิดหวังก็ทำให้ฉัน ไม่อยากเดิน
ฉันก็มีอดีตที่อยากร้องไห้ ที่อยากโฮ แต่ฉันอยากไปต่อเลยรู้จักปล่อย รู้จักเมิน
เพราะว่าต่อจากนี้ฉันยังต้องผ่าน อีกมากมาย จะไม่ยอมให้ความเจ็บปวดมันมาสร้างบ้าน อยู่ข้างใน
ทุกครั้งที่ผ่านมาได้คือการยอมรับ และเข้าใจ และฉันก็จะไม่ยอมให้วันข้างหน้า ถูกพรากไป
ฉันว่าไม่มีใครอยากให้เธอ น่ะเศร้าหรอก ถ้าฉันอยู่ใกล้ๆก็อยากให้เธอ มาเข้ากอด
เก็บอะไรไว้บ้างก็อยากให้เธอ น่ะเล่าบอก เผื่อมันจะเบาลงบ้างนะช่างมัน และก้าวต่อ
รู้ไหมเป็นธรรมดาที่มีปัญหา มาเข้าออก ชีวิตก็คงไม่ได้บทเรียนถ้าเรา ไม่เข้าสอบ
ฉันอยากให้เธอเข้มแข็งไว้และหายใจเข้าปอด อย่าปล่อยให้วันเก่าๆมันคอยเป็นผี ที่เฝ้าหลอก
( ** , * , *** )