ถ้ามึงชอบให้ประจบ ให้มึงกบดานกับคำที่กูปด
ดื่มด่ำกับตัวตนที่มึงเลือกจะสละ ถ้าวันนึงตาสว่างมึงคงสลด
ไม่มีหลุดพ้น กูไม่ขุดค้น มันถึงจุดล้น เกินที่ใครจะฉุดมึงกลับคืน
มึงถลำลึก ไม่มีสำนึก กูอยากจะสำลัก มิหนำซ้ำจะตอกย้ำ แล้วตามด้วยศอกซ้ำ
* พวกมึงแม่งบ้ายอ ไอ้พวกมีอำนาจพวกแม่งก็บ้ายอ
ทำเป็นตีหน้าเซ่อกูอยากจะก้านคอ กำหนดลมหายใจแล้วใส่ที่ต้นคอที่ต้นตออย่างช่ำชอง
** พวกมึงแม่งบ้ายอ บะบะบะบะบ้ายอ ไอ้พวกมีอำนาจพวกแม่งก็บ้ายอ บะบะบะบะบ้ายอ
ทำเป็นตีหน้าเซ่อกูอยากจะก้านคอ พวกมึงแม่งบ้ายอ บะบะบะบะบ้ายอ
ไอ้พวกมีอำนาจพวกแม่งก็บ้ายอ บะบะบะบะบ้ายอ ทำเป็นตีหน้าเซ่อกูอยากจะก้านคอ
กูปล่อยให้จบแต่ไม่ปล่อยให้หลบ มึงมันไม่นับถือตัวเองไม่มีอำนาจก็จบ เป็นได้แค่เศษเดน
อยากให้ยออยากให้ชมอยากให้ดมดอม แต่ละอย่างที่มึงได้รับแม่งมีแต่พวกที่เล่นละคร
เหมือนถูกกักขังในวงจรละครจนมันลืมตัวพัวพัน พันพัวจนกลัวการตัวคนเดียวเทียวมาเทียวไป
ให้พวกกระจอกแม่งเลียมึงจมอยู่ในกรงนอน แต่ไม่ลองงมเอาแต่ ดมดอม คึกคะนองตน
จนต้องทนมอง ตอนประคองตน ให้ไม่จมกอง ลองมองตอนมึงทะนงตน
( * , ** , ** )