ความรักฉันไม่ต่างจากดาวพลูโต
ที่ลอยโผ ออกไปไกลแสนไกล
โดยไม่รู้เลยว่าวันไหน ที่จะลอยไปลับตา
ยังโคจรในจักรวาล แต่ไร้ซึ่งการมองเห็นค่า
ปราถนาให้สุริยามองมาที่ฉัน
มันผิดกับเธอที่เปรียบดั่งดวงอาทิตย์
มีชีวิตและแสงงดงามในตัว
หมู่ดาวเคราะห์โคจรมากมายพันพัว
จะให้ตัวฉันไปแข่งกับใคร ไม่ดีกว่า
ขอหมุนรอบตัวเธอ อยู่ไกลๆ แบบนี้ดีแล้ว
แล้วสักวันตัวฉันจะไป ไกลห่างเธอ
เราอาจจะเจอ กันได้แค่ในความฝัน
ถ้าถึงวันนั้นจริงๆ มันคงจะไม่สำคัญ
ดาวเคราะห์นับพัน ก็จะยังลอยรอบตัวเธอ
ส่วนฉันคนนี้จะขอมองเธออยู่ไกลๆ
คงไม่เป็นไร ถ้าเราไม่ได้โคจรรอบกัน
อย่างน้อยๆ จักรวาลของเรา ก็ยังสัมพันธ์
ฉันหวังสักวัน ว่าเธอจะยังจดจำฉันได้
การจากไปของดาวพลูโตอาจเป็นเรื่องร้าย
จะให้ทำไง เพราะถึงอยู่ไปก็ไม่มีใครมอง
ไม่ต่างจากฉัน ถึงรักแทบตาย แต่เธอไม่ยอม
เธอไม่มอง ไม่เคยชายตามองมาที่ฉัน
แล้วสักวันตัวฉันจะไป ไกลห่างเธอ
เราอาจจะเจอ กันได้แค่ในความฝัน
ถ้าถึงวันนั้นจริงๆ มันคงจะไม่สำคัญ
ดาวเคราะห์นับพัน ก็จะยังลอยรอบตัวเธอ
ส่วนฉันคนนี้จะขอมองเธออยู่ไกลๆ
คงไม่เป็นไร ถ้าเราไม่ได้โคจรรอบกัน
อย่างน้อยๆ จักรวาลของเรา ก็ยังสัมพันธ์
ฉันหวังสักวัน ว่าเธอจะยังจดจำฉันได้
นี่แหละหนอตอนอยู่กลับไม่มีใคร
จะสนใจ หรือไม่มีใครให้ความสำคัญ
พอจากกันแล้ว กลับมาเสียดายความสัมพันธ์
อย่างดาวพลูโตพอมันหลุดลอยโพ้นไกลจักรวาล
ความสำคัญของมันกลับพูดถึง
ลาแล้ว ลาลาลา ลาลาลาไกล
อย่างดาวพลูโตพอมันหลุดลอยโพ้นไกลจักรวาล
ความสำคัญของมันกลับพูดถึง