หาดทราย ระยับ ประดับ ลำโขง
ทอดยาว สองฝั่ง อ้ายมานั่ง รำพันถึงนาง
ป่านฉะนี้ สิอยู่จั่งได๋ ห่วงทุกเส้นทาง
ตั้งแต่นาง ทิ้งอ้ายให้รอ
นครพนม ชื่นชมพระธาตุ
เฮาเคยสัญญา ดาวเต็มฟ้าพะยานสู่ขอ
ลมความจน พัดพาเฮาไกล ตามใจแม่พ่อ
ค่าดองบ่พอ จำต้องดิ้นรน
ฮอบหนึ่งฮัก สองใจ เข้าเมืองว้าวุ่น
ใช้แรงเป็นทุน หนีห่างความจน
สู้เก็บหอม ออมใจ หนักเท่าใดก็ทน
เพื่อผู้ลางคน อ้ายทน บ่ย่าน
หม้อบ่ทันดำ ก็จำต้องห่าง
ทางฝัน เลื่อนลอย อ้ายสะหวอย ตั้งหลักบ่ทัน
เจ้าทิ้งใจอ้าย ลอยแพ บ่แคร์ คืนวัน
อ้ายโศกศัลย์ ริมโขง บ้าน เฮา
ฮอบหนึ่งฮัก สองใจ เข้าเมืองว้าวุ่น
ใช้แรงเป็นทุน หนีห่างความจน
สู้เก็บหอม ออมใจ หนักเท่าใดก็ทน
เพื่อผู้ลางคน อ้ายทน บ่ย่าน
หม้อบ่ทันดำ ก็จำต้องห่าง
ทางฝัน เลื่อนลอย อ้ายสะหวอย ตั้งหลักบ่ทัน
เจ้าทิ้งใจอ้าย ลอยแพ บ่แคร์ คืนวัน
อ้ายโศกศัลย์ ริมโขง บ้าน เฮา
อ้ายมานั่ง ทับรอยหม่องเก่า
คิดฮอดผู้สาว นครพนม
