หากคำว่าฮัก ของเฮาเขียนด้วยกระดาษ
ถ้าน้องทำขาด อ้ายคงบ่เจ็บปานได๋
แต่คำว่าฮัก น้องเขียนลงบนใจอ้าย
แล้วให้ทุกอย่างเขาไป ใจอ้ายเลยเจ็บอีหลี
ก้มหน้ามองดิน กลืนกินน้ำตาแพ้พ่าย
เขี่ยหาเข็มเย็บหัวใจ เผื่อมีใครทำหล่นตรงนี้
แกล้งเดินตากฝนเพื่ออำพรางน้ำตาที่มี
เป็นหยังคนหน้าตาดี อย่างน้องนี้เป็นคนใจร้าย
โอ่ โอ โอ่ โอ้..ใจอ้ายสิขาด
เจ็บคักขนาด จนบ่อยากพ้อหน้าไผ
พึ่งมักสาวเป็น ก็ถูกเกณฑ์เข้ากรมช้ำใจ
ตัดผมล้างซวยยามพ่าย น้ำตายังไหลคือเก่า
อ้ายบ่เคยเรียน วิชาอกหักกะศาสตร์
ก็เลยไร้ความสามารถ รับมือกับคำว่าเหงา
บ่เป็นอันกินอันนอน ย้อนใจอ้ายมัวแต่เศร้า
แค่ลมความคิดฮอดเบาๆ
พัดโดนหัวใจ ก็เจ็บเกินทน....