ยอมรับว่าฉันนั้นได้เท่านี้ ยอมรับว่าคงไม่ดีกว่าเก่า เข้าใจว่าเธอน่ะหวังไว้มากมาย
เข้าใจว่าทำให้เธอผิดหวัง ยอมรับเป็นคนในฝันไม่ได้
ไม่โทษใครหรืออะไรต่างๆ ยอมรับว่าฉันน่ะรักเธอมากมาย และเข้าใจที่เราต้องลา
* ฉันจะยอมรับความเจ็บไว้ โดยเข้าใจว่าธรรมดา ฉันจะยอมรับการจากไป ไม่เป็นไรเข้าใจเธอนะ
ฉันจะยอมปล่อยมือให้เธอ ได้เจอทางที่มันดีกว่า ยอมรับว่าฉันน่ะรักเธอมากมาย
และเข้าใจที่เราต้องลา
เข้าใจใช่ว่าไม่เจ็บ ปล่อยไปใช่ว่าไม่เก็บ ให้ใจได้จดได้จำ ทั้งหมดที่ช้ำเพราะมันไม่เข็ด
ไปเถอะไม่ต้องเป็นห่วง แค่ตัวที่ถ่วงไม่อยากเป็นบ่วง
ไม่ไวก็ช้าก็ต้องได้ลา ต้องได้คบหากับความเจ็บปวด
จากกันแล้วเห็นเธอได้ดี จากกันแบบนี้ดีกว่า อนาคตตรงนี้คงไม่มี ไม่อยากเห็นเธอลำบาก
ไม่เป็นไรหรอกฉันสตรอง ไปข้างหน้าอย่าหันมามอง ไม่น่ามาเสียเวลากับคน ที่หาให้ได้แค่ฝันจำลอง
เข้าใจที่เราต้องลา ขอให้ข้างหน้ามีฝันให้เธอ ถึงแม้ต้องเจ็บทุกก้าวที่เดิน ก็ยังยินดีที่เราได้เจอ
แค่นี้นะเรื่องของเรา โชคดีที่พอที่หยุด ขอโทษถ้าเข้าไปเป็นเรื่องเศร้า
ขอบใจที่เข้ามาแล้วเป็นเรื่องที่ดีที่สุด
( * , * )