ก็ภาวนาว่าจะมีใครให้กอด พอเจอทีไรก็มีแต่คนมาหลอก
พอมาวันนึงก็ต้องเสียใจ และต้องเป็นผมที่โดนทิ้งไป
มันเป็นเวรกรรมอะไรไม่รู้ ความรักไม่เคยจะดีตลอด
ไม่มีคนเคียงข้างกาย มีแต่ความเหงาและเศร้าใจ เจ็บ.... ให้ผมทำอย่างไร
* ที่ผ่านเคยเจ็บสักเท่าไร ที่ผ่านเคยปวดเพราะรักใคร อยากให้น้องจงทำใจ ในเรื่องราวการจากลา
เพราะพี่เคยผ่านชีวิตมา ท้อและเหนื่อยจมน้ำตา อย่าไปเสียเวลา ให้เรื่องราวมันผ่านไป
อย่าลืมรักตัวเอง
เคยเตือนตัวเองว่าเรานะควรจะโสด ในมุมใครใครเราคงไม่มีประโยชน์
ยังคงกังวลกลัวต้องเสียใจ กลายเป็นมนุษย์ที่มันไร้ใจ
หมดแรงในการดำเนินชีวิต หนักใจก็ไม่มีใครให้บอก
ไม่มีคนเคียงข้างกาย มีแต่ความเหงาและเศร้าใจ เจ็บ.... ให้ผมทำอย่างไร
( * )
ที่ผ่านเคยเจ็บมาเท่าไหร่ ที่ผ่านเคยปวดเพราะรักใคร ต่อจากนี้จะทำใจ ในเรื่องราวการจากลา ที่ผมเคยผ่านชีวิตมา ทั้งท้อและเหนื่อยจมน้ำตา จะไม่ย้อนเวลา ให้เรื่องราวมันผ่านไป จะไม่ลืมรักตัวเอง
