ปิดประตูอยู่กับตัวเอง นอนปิดไฟแล้วฟังเพลงเศร้า
เหมือนโลกใบนี้ มีแต่ความว่างเปล่า ตั้งแต่วันที่เราเลิกกัน
* เธออยู่ตรงนั้นคงมีความสุขกับเขาดี ส่วนฉันที่อยู่ตรงนี้มันจะขาดใจ
** ยิ่งรักยิ่งเจ็บ ยิ่งคิดถึงยิ่งดิ่ง เมื่ออยู่กับความเป็นจริงที่ไม่เหลือใคร
เคยเข้มแข็งเท่าไร ก็ห้ามน้ำตาตัวเองไม่ไหว ตั้งแต่วันที่เธอทิ้งไป ก็กลายเป็นคนที่ใจอ่อนแอ
ตัดตัวเอง ออกจากใครใคร ไม่อยากตอบคำถามเรื่องเธอ
ยิ่งคิดยิ่งเหงา ยิ่งอยากลืมยิ่งเจอ ยังเห็นภาพของเธอชัดเจน
( * , ** )
ตั้งแต่วันที่เธอทิ้งไป ก็กลายเป็นคนที่ใจอ่อนแอ
