แสงที่สะท้อนออกจากผืนน้ำ ส่องสว่างดูสดใสในค่ำคืนของวันเพ็ญ
สีนวลนวลลอยขึ้นงามเด่น แฮงได้เห็นแฮงทิ่มแทงหัวใจ
มันเหมือนกับคนอย่างฉัน ที่คิดว่าเธอคือคนที่ใช่ แต่เฮ็ดจั่งได๋กะบ่ได้ใจสักที
ย่อนว่าแสงมันยังริบหรี่ แสงไฟดวงนี้ยังแจ้งบ่พอ
* อยากสิเฮ็ดเธอให้ได้อุ่น ให้เธอนอนหนุนตักฉันยามหนาว
แต่คงบ่ได้ดอกผู้บ่าว ย้อนออร่ายังบ่ว้าวให้เธอฮัก
** ฉันเป็นได้แค่แสง เป็นแค่แสงบั้งไฟ ผ่านมาแล้วผ่านไป พอไฟมอดกะส่ำนั้น
งามอยู่ได้บ่ดน ให้เธอได้เชยได้ชมแค่นั้น แสงบ่มีพลัง สิเฮ็ดให้เธอนั้นเผลอใจ
ไฟที่เปล่งประกาย บ่จักนาทีกะหายไป มันคงเป็นไปบ่ได้ สิเฮ็ดให้เธอมาฮักกัน
ฮู้อยู่ดอกบ่มีค่า แค่ผ่านตากะส่ำนั้น เธอคงบ่มีวันฮักฉัน ย้อนฉันมัน แค่แสงบั้งไฟ
หนึ่งปีมีเพียงหนึ่งครั้ง กับแสงที่มันบ่เคยมีหวัง เธอกะให้โอกาสฉันแนเน๊าะ
ให้แสงน้อยน้อยแยงตาได้บ่ เผื่อว่าคำขอนั้นสิเป็นจริง
ฉันนั้นขออธิษฐาน ให้ปลาในน้ำได้เป็นพยาน ขั่นว่าความฮักเฮาเป็นจริง
สิเป็นไฟน้อยให้เธอผิง พร้อมมีความฮักจริงตลอดไป
( * , ** )
( ** )
เธอคงบ่มีวันฮักฉัน ย้อนฉันมัน แค่แสงบั้งไฟ