คนเราบทจะทิ้งกันไป ทำไมง่ายลงทุกวัน เพียงพิมพ์ตัวหนังสือสั้นๆ แล้วก็ส่งมา
คนส่งคงไม่คิดอะไร คงชินกับการร่ำลา ไม่เคยจะรู้ว่าใครกัน ต้องปางตาย
* แค่ตัวอักษรสั้นๆ ไม่กี่คำ คนทั้งคนก็แทบจะขาดใจ เธอจะรู้บ้างไหมที่เธอทำ ช่างเลือดเย็น
พิมพ์ตัวอักษรสั้นๆ ไม่กี่ที (ใจทั้งใจ)ก็แทบไปไม่เป็น บอกตรงๆ ว่ามันเจ็บปวดเกินไป
( ใจดวงนี้)
** ใครสั่งใครสอน ให้ใช้วิธีแบบนี้ หมดรักก็เดินมาบอกดีๆ ให้มันสิ้นเรื่องสิ้นราว
ข้อความสุดท้าย โหดร้ายเหลือเกินกับรักเรา เธอกำลังฆ่าคนด้วยมือเปล่า
แล้วก็ปล่อยให้ฉันต้องตาย ง่ายๆ อย่างนี้
อุตส่าห์ให้ชีวิตเธอไป ลงเอยคือไม่สำคัญ จุดจบจึงได้รู้ว่าฉันไร้ค่าแค่ไหน
ได้กอดอีกสักครั้งยังดี มองตาอีกทีได้ไหม เมื่อฉากสุดท้ายถึงยังไง ต้องแยกทาง
( * , ** )
แล้วทุกอย่างก็หมดความหมาย ง่ายๆ อย่างนี้