ก็คงเป็น เรื่องราว
ปวดร้าว ที่ต้อง เผชิญ
เมื่อต่างคน ต่างเดิน
แยกย้าย เมื่อถึง เวลา
อยู่กับความ ร้าวราน
กับรัก ที่มัน ชืดชา
อยู่ไป ยิ่งเสีย น้ำตา
ยิ่ง สะเทือน ใจ
อยู่แค่เพียง ใกล้กัน
กับเหมือน ว่ามัน ยิ่งไกล
ไม่มีเหลือ จิตใจ
ไม่เหลือ อะไร ให้กัน
แหละแววตา เลื่อนลอย
ตอกย้ำ และคอย ยืนยัน
ว่าคง ไม่ มีวัน
ได้เป็นอย่าง เดิม
แยกกัน ตรงนี้
บางที ดูเหมือน จะดี กว่า
ให้เรา จากลา เพราะเข้าใจ
แยกกัน ตรงนี้
คงดี กว่าทิ้ง ให้นาน ไป
ก่อนที่คำ ว่ารัก จะตาย
เพราะความ ชัง
อยู่ไกลๆ แสนไกล
อาจทำ ให้ช้ำ มันจาง
ไม่มีความ ผิดหวัง
อยู่ไป ลำพัง วันวัน
อาจจะเหงา เศร้าซึม
แต่คง ลืมไป ไม่นาน
ไม่ทน ทรมาน
เหมือนที่ผ่าน มา
แยกกัน ตรงนี้
บางที ดูเหมือน จะดี กว่า
ให้เรา จากลา เพราะเข้าใจ
แยกกัน ตรงนี้
คงดี กว่าทิ้ง ให้นาน ไป
ก่อนที่คำ ว่ารัก จะตาย
เพราะความ ชัง
แยกกัน ตรงนี้
คงดี กว่าทิ้ง ให้นาน ไป
ก่อนที่คำ ว่ารัก จะตาย
เพราะความ ชัง
ไม่รักกัน ก็ทรมาน มากพอ