เฮ็ดหยังอยู่ อยู่ไสน้อง กินข้าวแล้วยัง แล้วเวียกหรือยัง แลงอยากกินหยัง มื้อนี้เป็นจั่งใด๋
บ่ซำบาย หายแล้วไป๋ กินยาแล้วบ้อ เป็นใด๋แนน้อ งานซงคือบ่ อย่าเพิ่งท้อเด้อน้อง
* อาจสิเป็นคำเว้า ธรรมดาๆคือบ่มีอิหยัง แต่บ่ฮู้เป็นหยัง พอได้ยินพอได้ฟัง น้องฮู้สึกดีหลาย
** ยิ่งเป็นคำว่าฮัก จากปากของอ้าย แค่คึดฮอดคำเว้าแล้วน้องกะเซาเมื่อยใจ
มากกว่าคำว่าฮัก คือความห่วงใย เติมช่องว่างหัวใจให้เฮายังอยู่นำกัน
อยากได้ยินไปดนๆ จนข่วนชีวิตเฮาหล่นจากกัน ย้อนคำเว้าของอ้ายคือคำสู่ขวัญของหัวใจน้อง
อ้ายฮู้บ่ ยามน้องท้อ กะคึดพ้อคำอ้าย ที่เคยได้ฟัง แล้วจั๊กพลังน้องมันมาแต่ไส
บ่ได้ยิน จั๊กมื้อหนึ่ง ซงบ่ลึ่งหัวใจ กินข้าวบ่แซบ หลับตาบ่ได้ คือขาดหยังไปจั๊กอย่าง
( * , ** )
