จากไกลไปหากินต่างแดน ก็อาลัยแสน เมื่อจำต้องพรากบ้านมา ร่อนเร่พเนจรไป
เหมือนนกไพรที่ไร้พงพนา ไม่ได้จับไถ เลยไปจับปลา ไม่ได้ทำนาเลยมากับเรือตังเก
แรก แรก ก็กลัวหลาย หลาย ต้องเมามายคลื่นโอละเห่
คิดถึงแม่ที่เคยไกวเปล โอ้เปลน้อยคือเรือตังเก มีแม่ทะเล กล่อมนอนแฮง แฮง
* แม่โมโหใครมา หรือเป็นตำราให้ลูกแข็งแกร่ง ลูกขอปูขอปลา มาก มาก เถิดหนา พอเป็นค่าแรง
ทะเลมันถมไม่เต็ม เหมือนคนใจเค็ม ที่คอยยื้อแย่ง คนจนก็ถมไม่เต็ม แต่ใจไม่เค็ม ทำงานเข้มแข็ง
อยากมีเรือสักลำ จะพาคนงาม ที่คิดจะแต่ง ลอยล่องลำนาวา ให้ปลาอิจฉาเวลาคลื่นแรง
( * )