คึดหลูโตนเจ้าของมื่อเจ้าถิ่ม หายมิดอื่มซิ่มบ่เหลือแม้เยื่อใย คึดพ้อตอนใด่น้ำตากะพังหย่าว
บ่อมีแล้วมือน้อยๆ ที่มีคือความฮักเก่า เมื่อใจเจ้ามีแต่เขา คนจั่งเฮาต้องเฮ็ดใจ
* แต่มันลืมบ่ได้ ไปหม่องได๋กะมีแต่ฮอยเก่า ว่าเจ้าหลอยไปเอากับเขามิดจ้อย
** โอ๊ย พออยากตาย ความฮักมันพังนั่งฮ้องให่ เจ็บคักแน่คือมีดกรีดใจ
โอ๊ย ฮักเขาหลาย ชีวิตที่มีกะมอบให่ แหลกเบิ่ดแล้วใจ แหลกไปในมือเธอ
ฮักจนเบิ่ดใจ แล้วมันเป็นจั่งได๋เขาบ๊หัวซา เหลือแต่น้ำตาที่มันสั่งสอนว่า อย่าฮักคนที่บ่มีหัวใจ
( * , ** )