ที่สุดชีวิตคน ทุกคนก็เหมือนกัน ที่สุดชีวิตต้องรับกรรม อย่างที่เคยได้ก่อเอาไว้
ความผิดซ้ำๆ ที่ทำกับเธอ ให้เธอเสียใจ ที่สุดผลลัพธ์ก็ย้อนมา ให้ฉันต้องเป็นไป
เมื่อน้ำตา เช็ดหัวเข่า เมื่อเธอไปกับเขาจึงเข้าใจ เพิ่งสำนึกผิด เมื่อหัวใจสลาย
* เธอคือชีวิต คือความฝัน แต่ฉันมันไม่เคยใส่ใจ
เจ็บวันนี้ คงต้องจำ ต้องรับกรรมที่ทำไป
แค่อยากขอโทษเธออีกครั้ง ฉันมันไม่เอาไหน
ฉันสมควรเจ็บ เพื่อชดใช้ ที่เคยได้ทำกับเธอ
เมื่อเธอค้นพบทางเดินที่ดี ให้ทำเช่นไร อยากจะยื้อไว้ก็สายเกิน สุดท้ายต้องทำใจ
เขาดีกว่า ฉันเลวกว่า มันช่างเป็นเหตุผลที่ง่ายดาย มันก็สมควร ที่ฉันต้องปวดใจ
( * )
เขาดีกว่า ฉันเลวกว่า มันช่างเป็นเหตุผลที่ง่ายดาย มันก็สมควร ที่ฉันต้องปวดใจ
( * )
